Aan Stichting Amalgaamvrij Nederland
Amsterdam

Beste mensen,

Ik ben blij dat ik ontdekt heb dat de stichting bestaat omdat ik al
jarenlang het gevoel heb dat ik met mijn klachten niet serieus word
genomen; het is het bekende verhaal van moeheid, duizeligheid,
vergeetachtigheid, humeurigheid, steeds slechter wordende
concentratie tot aan het niet meer kunnen studeren of ook maar een
boek lezen.
Ik heb al van mijn 8ste jaar amalgaam in mijn mond 
Mijn gebit is altijd slecht verzorgd geweest en niet
in het minst door de school- en ziekenfondstandartsen in de loop
der jaren. Op mijn vijftiende had ik al 15 grotere vullingen
inclusief vier lelijke amalgaamvullingen in mijn voortanden. In die
tijd was ik chronisch ziek met eetproblemen, darmkrampen, vermoeidheid en vaak buitengewoon depressief met soms suicidale gedachten, vrijwel zeker het 
gevolg van kwik uit de vullingen. Ik was broodmager op mijn 15e.
In het jaar 1967, op mijn 20ste waren mijn onder-voortanden zo aangetast
dat ik 4 goud met porceleinen stifttanden geplaatst kreeg. Vermoedelijk 
mede door het amalgaam kreeg ik later problemen met concentratie op 
mijn werk als civiel technicus. 
Ik ben vanaf mijn jeugd depressief en moe met z.g. 'clusterhoofdpijnen' die 
dagenlang aanhouden. Het neerslachtige gevoel veroorzaakt bovendien
emotionele problemen: ik ben onzeker en verlegen. Ik kan niet goed uit mijn 
woorden komen, het is net of ik mijn gedachten niet kan uitspreken.
Er is een permanente innerlijke onrust vanaf mijn tiende jaar tot nu.

Het is heel moeilijk om van mezelf iets te zeggen terwijl de 
oorzaak in mezelf gelegen is. Een feit is dat ik mij in het geheel
niet prettig voel en dat al tientallen jaren zonder dat er van een
duidelijke oorzaak sprake is. Ik heb geen chronische ziekte of zo.
In 1982 was door de behandeling van mijn tandarts in
Bussum mijn gebit inmiddels zo slecht geworden dat enkele
pasgevulde kiezen gewoon uitelkaar vielen en moesten worden 
verwijderd door de kaakchirurg. Ik besloot naar een 'betere' tandarts 
te gaan en die zelf te betalen. 
Ik vond die tandarts via adviezen van de tandheelkundige faculteit van
de Vrije Universiteit die mijn slecht onderhouden gebit wel wilde
renoveren. (de faculteit zelf begon er niet aan) Dat is dan ook
gebeurd met nog meer amalgaam. Deze tandarts
constateerde ook veel fouten van mijn vorige tandarts. Technisch is
mijn gebit nu wel in orde maar de hoeveelheid amalgaam is extreem
geworden sinds 1984.
Na 1984 begon ik me pas echt ziek te voelen.
Ik kan nu wel mijn levensloop opschrijven maar dat is weinig
interessant. Wat ik wel kan vertellen is dat door het steeds
slechter kunnen concentreren mijn in 1978 aangevangen
medische studie in een ongelofelijk slop is geraakt terwijl ik al
4 jaar slechts nog 1 tentamen en mijn doctoraalscriptie moet maken. 

Het is natuurlijk vrij triviaal om de oorzaak buiten of in mijzelf te
zoeken in de enorme hoeveelheid amalgaam in mijn mond omdat er
aan mij helemaal niets te zien is, ik zie er zelfs goed en aantrekkelijk 
uit voor zover ik afga op beoordelingen van vrienden en vriendinnen.
Toch heb ik het vermoeden dat ik door niet goed
nadenken de laatste jaren een serie verkeerde beslissingen heb
genomen (o.a. verhuizen naar een drukke buurt) in combinatie met
steeds ernstiger wordende depressies waardoor ik mij onmachtig voel
iets aan mijn situatie te veranderen.

De tijd vergaat en ik doe niets om mijn studie af te maken terwijl
ik altijd een figuur ben geweest die alles op alles zet om iets af
te maken. Nu vergaat de tijd met dagen dat ik 's morgens van alles 
van plan ben en 's avonds tot de conclusie kom
dat ik vanwege vermoeidheid niet of heel iets anders heb gedaan dan
eigenlijk de bedoeling was. (het los zand gevoel)
Er is steeds minder consistentie in mijn handelen. Ik ben b.v. voorzitter 
van een patientenvereniging (omdat mijn dochtertje de stofwisselingsziekte 
PKU heeft)  er gaat de laatste jaren weinig meer van mij uit: 
brieven schrijven naar instanties daar doe ik dagen over. 
Het uitrekenen van de financiële situatie van een biologisch winkeltje 
in het gebouw waar ik woon is een crime en zo kan ik wel doorgaan. Door de
recente reportage van de BBC op de tv over amalgaam ben ik erover 
gaan nadenken dat dat misschien wel een belangrijke oorzaak is 
van het verloop van mijn leven tot nu toe. 

Een probleem is dat ik te weinig geld heb om snel al mijn vullingen 
door kronen te laten vervangen laat staan een ontgiftings-
behandeling te betalen.

Deze week ga ik kontakt opnemen met een biologisch werkende
tandarts, genoemd in jullie brochure, omdat ik toch niet zoveel
vertrouwen meer heb in mijn tandarts die na het zien van de 2
documentaires van de BBC en de VPRO die ik hem heb opgestuurd nog
opmerkte dat amalgaam geen legering is maar gebonden is en dus
daarom niet in het lichaam opgenomen kan worden.

In ieder geval is het bestaan van jullie stichting de oorzaak ervan
dat ik iets meer zelfvertrouwen krijg en wat ga doen aan mijn
enorme amalgaam- vullingen en ik misschien wat beter ga leven omdat
ik de laatste maanden steeds sterker de overtuiging krijg dat het
belangrijkste deel van mijn leven is verpest door kwik.
Misschien kan ik in de toekomst ook nog iets voor jullie betekenen.
In ieder geval word ik donateur.

groeten van
Hans de Jonge
Amsterdam

Die heeft hij opgelopen tijdens zijn werk als chemicus bij de
Shell alwaar hij research deed met o.a. plastics. Hij gebruikte
kwik als katalisator onder hoge druk en bij hoge temperatuur. Als
kind herinner ik mij dat ik altijd de tandenborstel van mijn vader
kon onderscheiden van de andere tandenborstels op de wastafel 
omdat mijn vaders tandenborstel zwart en grijs was. 

Mijn vader was de laatste 10 jaar van zijn leven extreem mopperig 
en ikzelf dreig dezelfde kant op te gaan waarschijnlijk door het amalgaam 
en door de machteloosheid om iets aan mijn gezondheid te veranderen. 
Mijn vader had geen kunstgebit maar met amalgaam gevulde kiezen, 
die kwikbelasting kwam nog bij de kwikvergiftiging afkomstig uit het
Shell laboratorium.

Aan de heer M. Tijhuis, tandarts

Geachte heer Tijhuis,

Omdat ik niet twijfel aan uw vakmanschap als tandarts en ik altijd
veel vertrouwen in u gehad heb bij de behandeling van mijn extreem
slechte gebit doet het mij oprecht verdriet u de volgende
mededeling te moeten doen toekomen.
Door steeds sterker wordende vermoedens die ook wetenschappelijk
zijn aangetoond is het mij langzamerhand duidelijk dat de problemen
die ik ondervind o.a. bij mijn studie geneeskunde (ik ben inmiddels
nog steeds niet afgestudeerd) voor een belangrijk deel zijn te
wijten aan de hoge concentratie kwik in mijn lichaam en niet in het
minst in mijn hersenen.
Vanaf mijn achtste levensjaar heb ik veel amalgaamvullingen die
mijns inziens en ook naar het inzicht van anderen mijn leven voor
een belangrijk deel hebben verpest.
De laatste jaren word ik extreem vergeetachtig en erg snel vermoeid
en kan ik mij niet goed meer concentreren.
Jammer genoeg zie ik u niet in staat mij afdoende te helpen in deze
zaak omdat u na het zien van de VPRO-documentaire "Lopende Zaken"
en de BBC-documentaire "Poison in the mouth" in ons laatste gesprek
nog steeds beweerde dat het kwik is gebonden, terwijl het
(wetenschappelijk bewezen!) met andere metalen zoals: tin, koper,
zilver en zink een legering vormt van waaruit door verdamping
(kwikdamp) en slijtage constant kwik lekt dat in het lichaam wordt
opgenomen. Tin, koper, zink en zilver zijn ook niet echt gezond
voor het lichaam weet ik uit mijn studie!
Daarom heb ik een consult aangevraagd bij een biologisch werkende
tandarts! De afspraak op 8 juni voor het zetten van een kroon wil
ik hierbij annuleren!
Ik weet dat het voor een tandarts een omslag in het denken vergt om
over te stappen naar anders samengestelde vullingen, maar toch wil
ik u adviseren te stoppen met amalgaam waardoor ook u stopt mensen
te vergiftigen, inclusief uzelf met een al eeuwenlang berucht
vergif Hg.
Ik wil u vragen of u de foto wilt bewaren of opsturen die gemaakt
is door de kaakchirurg.
Misschien vind ik u in de toekomst in een register met biologisch
werkende tandartsen, want nogmaals, ik vind u zeer vakkundig want
ik heb mijn leven lang niet zo'n goed (helaas met amalgaam gevuld)
gebit gehad, echter, ik denk dat u ongeveer hetzelfde resultaat met
wat meer moeite ook met andere materialen had kunnen bereiken!

Met  vriendelijke groet,

Hans de Jonge

Zeer geachte examencommissie,

Na het zien van de BBC documentaire 'Poison in the Mouth' van de
programmaserie Panorama op 11 juli 1994 ben ik gaan nadenken over
mijn problemen betreffende de concentratie op mijn doctoraalscriptie en
leerproblemen gedurende mijn studie geneeskunde als geheel.
Het is momenteel al zo erg dat ik nog maar hele korte tijd kan
studeren, waarna ik zo moe ben dat ik moet uitrusten.
Op dit moment is het onmogelijk voor mij om mijn studie af te
maken. Nadat een urine onderzoek uitwees dat mijn urine geen
abnormale hoeveelheden kwik bevatte ben ik via de pas opgerichte
Stichting "Amalgaamvrij Nederland" bij een orthomoleculaire arts
terechtgekomen die bij mij een ernstige kwikvergiftiging
constateerde.
Vanaf mijn achtste jaar heb ik al veel amalgaam in mijn tanden en
vanaf mijn twintigste gecombineerd met enkele gouden stifttanden
waardoor het kwik nog sneller schijnt te corroderen. In 1984 is mijn gebit
opgeknapt met grote hoeveelheden amalgaam. De laatste 10 jaren is mijn
concentratievermogen heel slecht geworden.
Ik heb dat altijd mijzelf verweten en heb mezelf te lui en/of te
dom genoemd en steeds heb ik het gevoel gehad dat ik het gewoon
niet kon, gecombineerd met een ernstig gedeprimeerd gevoel.
Echter door bestudering van de publicaties over amalgaam na het
zien van de BBC documentaire ben ik tot de vaste overtuiging
gekomen dat kwik een overwegende negatieve factor is geweest in
mijn leven en dat is dan heel voorzichtig uitgedrukt.
Ik kom dan ook onontkoombaar tot de conclusie dat bij zeer veel
mensen interne en psychische ziekten simpel veroorzaakt worden door
het constant inademen van kwikdamp uit amalgaamvullingen. Meer
dan 80% van de NL bevolking heeft één of meer van die vullingen in de mond. 
De hoeveelheid kwik per jaar dat in Nederland door tandheelkundigen
wordt gebruikt bedraagt 3,5 ton!
Er zijn  sterke aanwijzingen in de literatuur aanwezig dat
o.a. multipele sclerose, ziekte van Altzheimer, amyotrofische
lateraalsclerose (ALS) en diabetes veroorzaakt worden door kwik uit
tandvullingen. De ziekte van Parkinson is ook genoemd.
De komende tijd ga ik mij dan ook bezig houden met mijzelf
ontgiften en het op verantwoorde wijze laten verwijderen van mijn
16 grote amalgaamvullingen.
Ik stuur hierbij een kopie van een wetenschappelijke publicatie van
dr. H.A. Solleveld en die van Lorscheider et al.
Vriendelijke groet,
Hans de Jonge.

Amsterdam, 30 augustus 1995
 

Zeer geachte Prof. Vreeken,

Op de valreep van mijn studie wil ik graag nog iets aan u
mededelen. Vanaf mijn 10e levensjaar kamp ik met
concentratiestoornissen. Er zijn perioden geweest dat ik het niet
meer zag zitten en perioden dat het beter ging. Op mijn 35ste
ben ik medicijnen gaan studeren nadat ik 13 jaar had gewerkt als
weg- en waterbouwkundige. Al die tijd had ik last van oorsuizingen
en duizeligheid. Ook had ik pijn rondom het hart en pijn in de
leverstreek. Allemaal vage klachten waardoor ik mij niet prettig
voelde en door de in de loop van de tijd toenemende vergeetachtigheid en concentratiestoornissen vorderde mijn studie zeer langzaam. 
Nu ben ik dan aangekomen op het punt dat ik enkel mijn Algemene Interne 
en een (afgesproken) scriptie (review) over Phenylketonurie nog moet 
voor mijn Doctoraal-II. 

Vorig jaar juli zag ik een documentaire uitgezonden door de BBC in de 
programmareeks Panorama. Deze aflevering 'Poison
in the Mouth' ging over het gebruik van amalgaam in
tandvullingen en de ernstige gevolgen door kwik (en zilver) op het
menselijke lichaam. Ook blijkt het kwik continu te verdampen en als
vetoplosbaar HgO zich in de cellen te begeven met als gevolg
(subtiele) veranderingen in het celmetabolisme. 
Enkele maanden geleden kreeg ik via de Stichting Amalgaamvrij
Nederland een artikel uit het Faseb-bulletin van de universiteit van Calgary 
in handen dat ik heb vertaald. Daarin staat het onomstotelijk bewijs van 
de slechte invloed van amalgaam op het menselijke lichaam. Kwikvergiftiging 
door amalgaamvullingen wordt in het artikel als de belangrijkste oorzaak 
van veel ernstige (interne) ziekten genoemd.
De Nederlandse vertaling zend ik hierbij. De volgende week wordt het
verstuurd naar alle 6000 Nederlandse tandartsen. 

Vanaf mijn 10e jaar heb ik zeer veel amalgaamvullingen in mijn gebit. 
Ik heb in 1982-'83 mijn gebit volledig laten restaureren met weer allemaal amalgaamvullingen. Ik vermoed dan ook dat ik nu behoorlijk wat kwik in 
mijn hersenen heb.
Sinds enkele weken volg ik een ontgiftingskuur met orthomoleculaire
middelen en momenteel voel ik mij langzamerhand iets beter: minder
oorsuizingen betere concentratie en minder depressief. Ik voel ook
minder pijn. Op 13 september a.s. gaat 1/4 van de amalgaamvullingen 
vervangen worden bij een amalgaamvrije tandarts.
Amalgaam wordt vervangen door composiet dat al enkele tientallen jaren 
beschikbaar is.
Wat ik in dit verband zeer betreurenswaardig vind is het feit dat
er vanuit de reguliere medische wetenschap geen aandacht is voor
de zeer ernstige gezondheidsproblemen die uit kwikvergiftiging voortkomen 
en dat de neiging bestaat om het probleem te zien als een probleem uit de
'alternatieve hoek'. 
Ik kan mij goed voorstellen dat de meeste belangrijke interne en neurologische
ziekten zoals M. Crohn, Colitis Ulcerosa, M.S., M.E., ALS, etc. verband 
houden met het kwik, zilver, tin, koper en zink van de amalgaamvullingen.

Ik hoop dat u na het lezen van de ingesloten artikelen voortaan standaard een blik 
werpt in de monden van uw patiënten.

Hoogachtend, 

J.H. de Jonge